Gdyby Corcoran Gallery of Art musiała zostać pochłonięta przez większą i zdrowszą instytucję, aby przetrwać, możemy świętować środowe ogłoszenie, że jej zbiory zostaną pochłonięte przez Narodową Galerię Sztuki. Galeria Narodowa jest bez wątpienia najbardziej prestiżowym i szanowanym zarządcą sztuk pięknych w Waszyngtonie, a jej reputacja jest międzynarodowa. Ale to nie jest połknięcie Corcorana — to jest koniec Corcorana i jego ostateczne rozczłonkowanie.
Wszystko, co szeptano mrocznie o zarządzie Corcorana w ciągu ostatnich kilku lat, spełniło się: po dziesięcioleciach nieprzewidywalnego i często niekompetentnego przywództwa, doprowadził instytucję do jej upadku. Przekażą sztukę Galerii Narodowej, która wybierze los, a resztę rozprowadzi w ramach programu, który nie został jeszcze ogłoszony. Gdzieś w starym budynku, który zostanie przekazany George Washington University, zostanie utrzymana mała galeria dziedzictwa, zawierająca ukochane prace ściśle związane z niedługo nieistniejącą już marką Corcoran. GWU przejmie funkcje uczelniane i dydaktyczne. Jako podmiot prawny, Corcoran będzie kontynuował działalność, chociaż składać się będzie głównie z rady doradczej i nazwiska na ścianie budynku muzeum przy 17 ulicy NW.
Zdecydowana większość ludzi, którzy odwiedzają Waszyngton, nigdy nie dostrzeże różnicy i prawdopodobnie lepiej przysłuży się nowemu post-Corcorańskiemu układowi. Galeria Narodowa wykorzysta przestrzeń na drugim piętrze starego Corcoranu do organizowania wystaw sztuki nowoczesnej i współczesnej, znacznie poszerzając swoją przestrzeń galeryjną i, miejmy nadzieję, poświęcając się sztuce współczesnej. Likwidacja kolekcji Corcorana może zwiększyć ekspozycję poszczególnych dzieł sztuki, zarówno w Galerii Narodowej, jak i we wszystkich muzeach czy instytucjach, które przyjmują to, czego NGA nie chce. Obecny plan zakłada umieszczenie jak największej liczby dzieł w muzeach w Waszyngtonie, ale duża część kolekcji może trafić do Tennessee lub Alaski.
Kolekcja jako żywa istota zniknęła, podobnie jak Corcoran jako niezależna obecność w życiu kulturalnym Waszyngtonu. Znikną dziwactwa starej galerii, założonej w 1869 roku jako pierwsze muzeum sztuki w Waszyngtonie. Wszelkie utrzymujące się poczucie kolekcji Corcorana jako wyrazu estetycznego gustu Williama Wilsona Corcorana, wszelkie odzwierciedlenie gigantów życia kulturalnego Waszyngtonu, którzy również pozostawili swoją sztukę pod opieką, znikną. Ekscentryczność personelu i kuratorów Corcorana, osobliwa zadziorność tego miejsca, które wynikła z jego podwójnej misji, jaką jest uczelnia i galeria, również znikną.
Ale poświęćmy chwilę, aby pomyśleć o ludziach z Corcoran, którzy wytrwali w nim przez lata burzliwego i często nieprzyzwoicie nieudolnego przywództwa. Galeria Narodowa nie może powiedzieć, czy zatrudni któregoś z nich, choć rzeczniczka podkreśliła, że partnerzy nowej aranżacji dopiero zaczynają dopracowywać szczegóły.
jedenz 23 Autoodtwarzanie na pełnym ekranie Zamknij
Zobacz zdjęciaOd Degas po Remington, spójrz na skarby w najstarszym muzeum Waszyngtonu. Daj nam znać w sekcji komentarzy poniżej, jakie są Twoje ulubione dzieła muzealne.Podpis Od Degas do Remington, spójrz na skarby w najstarszym muzeum w Waszyngtonie. Daj nam znać w sekcji komentarzy poniżej, jakie są Twoje ulubione dzieła muzealne. Galeria Sztuki Corcoran znajduje się na rogu New York Avenue i 17th Street NW. Nikki Kahn/The Washington PostPoczekaj 1 sekundę, aby kontynuować.Można mieć nadzieję, że Galeria Narodowa, która odniesie duże korzyści ze sztuki, którą wkrótce będzie posiadała, będzie mogła zaoferować port kuratorom i konserwatorom oraz personelowi pomocniczemu, którego utrzymanie zależy od zatrudnienia Corcorana. Jesteśmy tak gorzko sparaliżowani naszą ekonomią bogactwa i ruiny, że aż nazbyt łatwo jest myśleć o bezrobociu jako błahej konsekwencji postępu. Ale to nie wydaje się postępem, a wpływ na życie wielu oddanych i inteligentnych ludzi nie będzie błahy. Nie jest łatwo znaleźć pracę w non-profit świecie sztuki i muzeów, a Waszyngton będzie stratą, jeśli zawodowy personel Corcorana będzie zmuszony szukać przetrwania gdzie indziej lub całkowicie opuścić świat muzeów.
W porozumieniu z GWU i NGA poświęca się niewiele uwagi trzeciemu z trzech c, które określały misję Corcorana: kolekcji, uczelni i społeczności. Największą siłą Corcorana był jego szczególnie lokalny smak, jego związek z lokalną społecznością artystów i nauczycieli. Pod tym samym dachem znajdowały się światowej klasy wystawy poświęcone modernizmowi, czy malarstwu Richarda Diebenkorna, ale także wystawy studenckie i prace pracowników wydziału. Każdy w Waszyngtonie ma szczęście, że tak się składa, że posadzono tu Galerię Narodową i jest ona bezpłatna; ale to nie jest szczególnie lokalny instytucja o wyrazistym smaku, który odróżnia ją od innych dużych muzeów sztuki na całym świecie.
Organizatorzy tej kulturalnej eutanazji podkreślają pozytywy: większość dzieł sztuki pozostanie w Waszyngtonie; galerie obsługiwane przez NGA w budynku Corcoran będą bezpłatne; nowe instytucje partnerskie są zarówno lokalne, jak i dobrze położone w Corcoran; szkoła będzie kontynuowana, a uczniowie nadal będą uczyć się i uczyć w środowisku pełnym sztuki; żadna sztuka nie jest sprzedawana; a GWU ma środki na przeprowadzenie kosztownej renowacji budynku.
Lubię myśleć o tym jako o koniecznej zmianie, mówi Peggy Loar, tymczasowa dyrektor i prezes Corcoran. Myślę, że to miejsce skoczy w sposób, na który nie mieliśmy pieniędzy od ponad dekady.
Wyraziła wdzięczność i troskę o personel oraz wyjaśniła powolne rozpadanie się poprzedniego porozumienia z University of Maryland jako wysiłek w dobrej wierze, aby poradzić sobie ze skomplikowaną fuzją, która ostatecznie upadła na niezdolność uniwersytetu do wykonania szczegółów. Kiedy ten układ został ogłoszony w kwietniu ubiegłego roku, wszyscy zaangażowani podkreślili trwającą niezależność Corcorana i integralność jego kolekcji. Galeria Narodowa, mówi Loar, nie może złożyć tej samej obietnicy, ponieważ ma politykę przeciwko deakcesji sztuki, która wchodzi do jej kolekcji: jeśli przyjmą ją, mają ją na zawsze, więc mają dużą odpowiedzialność powierniczą wobec Podatnik w Stanach Zjednoczonych. Tak więc mniejsze fragmenty kolekcji muszą zostać rozproszone.
Seneca County Fair 2021 terminy
Wszystko to zostało opracowane w wielkiej tajemnicy, co było znakiem rozpoznawczym tego, jak robi to deska Corcorana. Podobnie jak ostatni plan ratunkowy, ten nekrolog został ogłoszony podpisany, opieczętowany i dostarczony. Większa społeczność Corcoran została, jak zwykle, pozbawiona praw. Z wyjątkiem dwóch rzeczy: nowe porozumienie może podlegać kontroli prawnej w celu ustalenia, czy jest zgodne z pierwotną misją Corcorana; a Corcoran jest nadal, na razie, instytucją waszyngtońską, więc może pojawić się konsternacja wśród lokalnych przywódców politycznych i obywatelskich.
Nie ma dużo czasu, a biorąc pod uwagę dramatyczne ekonomiczne problemy Corcorana, prawdopodobnie nie ma lepszych alternatyw. Ale wciąż istnieje możliwość wydobycia z Galerii Narodowej i GWU bardziej jednoznacznych obietnic. Przystąpienie do całej kolekcji i utrzymywanie jej na miejscu to jedno z koncesji, jakie powinni zaoferować; innym jest zobowiązanie do zatrudnienia personelu Corcorana.
