Włosi (w większości) uwielbiają nową powieść Eleny Ferrante. Oto czego mogą się spodziewać Amerykanie.

(Europa)

FLORENCJA — W mojej lokalnej księgarni, Todo Modo, współwłaściciel Pietro Torrigiani gromadzi kopie nowej powieści Eleny Ferrante „La Vita Bugiarda Degli Adulti”. Książka, która w czerwcu pojawi się w Stanach Zjednoczonych jako „Kłamliwe życie dorosłych”, znika z półek — nie tylko w eklektycznych niezależnych sklepach, takich jak Todo Modo, ale także w supermarketach i przystankach autostradowych.

Tutaj, we Włoszech, pisarstwo Ferrante ma szeroki, spokojnie jednoczący urok w politycznie rozbitym kraju. (Wydanie jej nowej powieści zbiegło się w czasie z narodzinami Sardynek, oddolnego ruchu zajmującego place Włoch w proteście przeciwko skrajnie prawicowej partii Ligi i jej liderowi, byłemu ministrowi spraw wewnętrznych Matteo Salvini). Ferrante pozostaje popularny pomimo sprzeciwu niektórych neapolitańczyków i krytyków literackich niepokoi sukces autorki działającej pod pseudonimem, o której wielu podejrzewa, że ​​to tłumaczka Anita Raja.

Naruszenie Eleny Ferrante

Włosi, a może zwłaszcza Neapolitańczycy, zawsze jesteśmy skłonni krytykować nasze miasto i ludzi, którzy w nim mieszkają. Kiedy istnieje taka lokalna doskonałość, taka jak Ferrante – cóż, zwykle ją minimalizujemy, mówi Fiorella Squillante, przewodnik wycieczek po Neapolu.

Autorka Nicola Lagioia, która kieruje Międzynarodowymi Targami Książki w Turynie, mówi, że wielu krytyków zareagowało podobnie: we Włoszech, jeśli jest coś niewybaczalnego, to sukces.

Wyjaśnił, że przed powieściami neapolitańskimi Ferrante miała przyzwoitą publiczność, a włoskie autorytety literackie ją kochały. Kiedy odniosła tak niesamowity sukces, krytycy nagle zaczęli trochę kręcić nosami. To rodzaj intelektualnego dystansu, który we Włoszech zawsze się zdarza, niestety – powiedziała Lagioia, przypominając reakcje na postmodernistyczny klasyk Umberto Eco. Imię Róży .

Ukłon Lagioi wobec sceptycyzmu Ferrante wśród zagorzałych włoskich krytyków utrzymuje się, mimo że rozmach i zainteresowanie mediów są stabilne. W przededniu publikacji powieści z 7 listopada na całym półwyspie odbywały się imprezy pod pozorem czuwania nad czytaniem. Robinson, kulturalny dodatek do włoskiego dziennika La Repubblica, zamknął listopad ekskluzywną okładką Ferrante i złośliwym tytułem My Brilliant Lie. W następnych miesiącach nazwisko Ferrante pozostało na pierwszym miejscu: ciągłą sprzedaż książek prawdopodobnie napędzał wszechobecny zwiastun Storia del Nuovo Cognome – część 2 telewizyjnego miniserialu zaadaptowanego z powieści neapolitańskich. Po pierwszych seansach w wybranych włoskich kinach nowy sezon zadebiutuje na małym ekranie 10 lutego we włoskiej państwowej telewizji RAI.

Jest tyle szumu, zarówno u nas, jak i za granicą. Jest więc zrozumiałe, że amerykańscy czytelnicy – ​​którzy wciąż mają miesiące na książkę – chcą wiedzieć, czy książka to spełnia. Jak La Vita Bugiarda Degli Adulti wypada na tle poprzednich bestsellerów Ferrante?

Skończyłem książkę tuż po Święcie Dziękczynienia i mogę ci powiedzieć — nie psując twojego doświadczenia — że jeśli jesteś fanem powieści neapolitańskich, prawdopodobnie będziesz zadowolony. Poznasz wiele elementów, które sprawiły, że serial jest tak uzależniający: napięte przyjaźnie, upojne opisy Neapolu, sposoby „wow-pojechała-tam” na przeliterowanie rodzinnych niewspomnień.

Tym razem jednak dorastająca bohaterka nowej powieści, Giovanna, mieszka w zamożnej dzielnicy Vomero na wzgórzu ze swoimi lewicowymi rodzicami, obydwoma nauczycielami w liceum – co jest dalekie od brutalnej Rione Luzzatti z genialni przyjaciele Lila i Lenù.

Ostatnie kontrowersje Eleny Ferrante: jej książka dla dzieci „Plaża nocą”

Ten punkt zwrotny podkreśla ostry wgląd Ferrante w dualizm Neapolu, coś, co spotkało się z lokalnymi czytelnikami, w tym przewodnikiem Squillante. Zagorzały fan Ferrante, który okazjonalnie organizuje wycieczki po Rione Luzzatti, Squillante, podobnie jak Giovanna, dorastał w Vomero; dziś mieszka na skraju nękanej biedą Rione Sanita.

Smutne jest to, że te dwa Neapoly nadal istnieją, powiedział Squillante. Ferrante doskonale opisuje tę rzeczywistość. Wystarczy przejść 500 metrów z dowolnego miejsca, bocznymi uliczkami, aby znaleźć inne twarze miasta.

Przepaść klasowa jest jak zawsze obecna w La Vita Bugiarda Degli Adulti. Akcja rozgrywa się w latach 90., kiedy Giovanna podsłuchała, jak jej ojciec, Andrea, nazwał ją bardzo brzydką, porównując ją niekorzystnie do swojej zrażonej siostry Vittorii. Odruchowa uwaga Andrei rozpala niepewność dojrzewania 12-letniej Giovanny, tworząc efekt domina, który otwiera spokój ich rutyny. Centralnym punktem napięcia jest Vittoria, która mieszka w najniższej części Neapolu, ze wszystkimi towarzyszącymi jej metaforami. Giovanna, oczarowana rażącym zachowaniem ciotki i jej powiązaniami z korzeniami, które odrzuca Andrea, buduje związek, który stopniowo obnaża hipokryzję jej rodziny.

Niektórzy Włosi mogą uznać tematykę Ferrante za zbyt wyspiarską. Toskański naukowiec Gino Tellini, emerytowany profesor literatury włoskiej na Uniwersytecie we Florencji, opisał Ferrante jako przebiegłego, eksperta i skutecznego, ale zbyt mocno związanego (a czasem stronniczym) z neapolitańską scenerią! Świat jest znacznie większy.

A jednak Ferrante stało się światowym fenomenem. Jej powieści neapolitańskie sprzedały się w ponad 12 milionach egzemplarzy na całym świecie, a HBO współpracowało z RAI przy miniserialu.

Dla wielu czytelników Neapol Ferrante — jego sentymenty i dynamika społeczna, nieskruszone nazywanie tego, co wcześniej nie dało się nazwać — sprawił, że świat wydaje się mniejszy. Być może to jest prawdziwe źródło atrakcyjności Ferrante, zarówno we Włoszech, jak i za granicą, i powód, dla którego La vita bugiarda degli adulti będzie nadal sprzedawać.

Mary Grey jest niezależnym dziennikarzem, wykładowcą uniwersyteckim i współpracującym redaktorem w magazynie Florentine.

KŁAMUJĄCE ŻYCIE DOROSŁYCH

Elena Ferrante, przekład Ann Goldstein

Europa. 336 s. 26 zł

Jesteśmy uczestnikiem programu Amazon Services LLC Associates, programu reklam afiliacyjnych, którego celem jest zapewnienie nam środków do zarabiania opłat poprzez umieszczanie linków do Amazon.com i witryn stowarzyszonych.