Rachel Joyce oferuje coś rzadkiego w Pieśń miłosna panny Queenie Hennessy . Książka nie jest ani prequelem, ani kontynuacją, ale książką towarzyszącą jej poruszającego debiutu w 2012 roku. Niezwykła pielgrzymka Harolda Fry . W tej pierwszej powieści Harold Fry, emerytowany Anglik, otrzymał list od byłej koleżanki, Queenie Hennessy, która powiedziała mu, że umiera na raka. Harold postanowił wysłać nijaką odpowiedź, ale minął jedną skrzynkę pocztową za drugą, ostatecznie decydując się na pieszą wędrówkę przez całe 600 mil do jej hospicjum. Po drodze powiadomił Queenie o swoich planach, wysyłając notatkę o treści: Bardzo przepraszam. . . .Zaczekaj na mnie.
Love Song of Miss Queenie Hennessy jest opowiadana z perspektywy Queenie, gdy czeka na przybycie Harolda. Podobnie jak książka Harolda, Queenie’s może stać się sama w sobie jako ciepła, przemyślana opowieść o miłości, żalu i odkupieniu. Ale każda powieść dodaje głębi i wymiaru drugiej.
Jak dowiedzieliśmy się w „Nieprawdopodobnej pielgrzymce”, on i Queenie zaprzyjaźnili się dawno temu w browarze, w którym pracowali, on jako kierownik sprzedaży, ona jako księgowa. Harold, żonaty mężczyzna o łagodnych manierach, ubrany w dyskretne odcienie brązu, wpadł w udrękę, pijacką wściekłość po rodzinnej tragedii i zniszczył niektóre z cennych rzeczy swojego szefa. Queenie wkroczyła, aby wziąć na siebie winę, została natychmiast zwolniona i zniknęła na północy Anglii. Jego podróż, choć rzekomo po to, by jej podziękować za uratowanie pracy przed laty, stała się rodzajem pokuty za błędy z przeszłości.
W tej nowej powieści poznajemy Queenie. Zanim przeniosła się do hospicjum, spędziła większość lat, odkąd opuściła browar, w domku na plaży przy klifie, opiekując się swoim wyszukanym ogrodem – hołdem złożonym Haroldowi, łagodnemu mężczyźnie, którego po cichu kochała od dnia ich poznania. Kiedy dowiaduje się, że Harold jest w drodze, zaczyna list do niego, wyznając jej uczucia i sekretną rolę w jego prywatnej tragedii. W ten sposób rozpoczyna równoległą podróż, stawiając jedno słowo przed drugim.
Tytuł książki jest grą dalej Pieśń miłosna J. Alfreda Prufrocka , T.S. Słynny wiersz Eliota o przestraszonym, łysiejącym mężczyźnie, który odmierzył moje życie łyżeczkami do kawy i pyta, czy odważę się zjeść brzoskwinię? Joyce nie powstrzymuje się od dalszych prufrockich aluzji. Queenie wyobraża sobie, że gdyby nie tragiczne wydarzenia sprzed 20 lat, jej czysta przyjaźń z Haroldem trwałaby nadal bez zakłóceń: Zestarzelibyśmy się . . . będziemy się starzeć. Nosisz spodnie zwinięte w spodnie. Zachowałbym prawdę niewypowiedzianą.
Pieśń miłosna Miss Queenie Hennessy autorstwa Rachel Joyce. (Losowy Dom) A zakonnica oferuje Queenie talerz z jedną miękką, bursztynową brzoskwinią. Czy ona się odważy? Chociaż obawia się, że się udławi, wysysa słodkie, soczyste mięso – wyczyn, który czyni ją szczęśliwszą, niż gdybym wyrosła mi skrzydła i nauczyła się latać.
Brzmi przygnębiająco czy rozpaczliwie? W rzeczywistości tak nie jest. Queenie, postać bardziej kapryśna niż Harold, przekazuje mu swoje przesłanie z humorem, zwłaszcza gdy opisuje swoich kolegów z hospicjum. Wśród nich jest zrzędliwy starszy mężczyzna, który często wskazuje, że Harold może równie dobrze wskoczyć do pociągu, zamiast robić takie zamieszanie swoim czasochłonnym spacerem.
Moglibyśmy skończyć z tą całą głupią sprawą, mówi.
Nie o to chodzi, stary nietoperzu, mówi Finty, sprośna kobieta, która deklaruje, że jest odpowiedzialna za relacje z mediami i tweetuje burzę (#QueenieHennessy), gdy słynny spacer Harolda przynosi hospicjum falę rozgłosu.
W końcu ta urocza książka jest pełna radości. To znacznie więcej niż historia trwałej miłości kobiety do zwykłego, wadliwego mężczyzny, to oda do niechlujnej, niedoskonałej, chwalebnej, niedocenianej ludzkości. W pobliżu śmierci Queenie jest w stanie uczcić wszystko, czego zrozpaczony Prufrock nie mógł: tak wielu ludzi, którzy żyją swoim życiem, miliony, są zwyczajni, robią zwykłe rzeczy, których nikt nie zauważa, o których nikt nie śpiewa, ale mimo to są i są pełne życia. . . . Och, tyle piękna.
Jej pieśń miłosna jest dla nas. Dziękuję, Rachel Joyce.
Ianzito jest pisarzem w Waszyngtonie.
PIEŚŃ O MIŁOŚCI MISS QUEENIE HENNESSY
przez Rachel Joyce
Losowy Dom. 366 za osobę 25
